More Some Girls - alternatywne podejścia Cz.II
Cz.II -> Paris Outtakes Vol.2 (Vingtone)
Druga część cyklu MORE SOME GIRLS prezentuje kolejny album wydany przez wytwórnię Vingtone, czyli Paris Outtakes Vol.2. Materiał jest również na tym samym poziomie co jego poprzednik, po raz kolejny daje nam inne spojrzenie na opublikowany ponad 40 lat temu Some Girls. Czas trwania płyty, to niecałe 50 minut, na które składa się 9 odrzutów:
CD otwiera dobrze znane MISS YOU, ale czy do końca jest one wszystkim znane? Oryginalne nagranie trwa 4:48, a w tym przypadku producenci oferują nam 12 minutową wersję! Mamy w niej dłuższy wstęp, nie mamy kompletnego tekstu, saksofonu i harmonijki. Stonesi bawią się w najlepsze tworząc jam session, który mógłby trwać bez końca (to samo można było powiedzieć o ponad 10 minutowym When The Whip Comes Down – to był wtedy ten czas, w którym Stonesi nagrywali wczesne, bardzo długie wersje swoich piosenek, nawet mówi się o 20 minutowej wersji Some Girls).
LET’S GO STEADY – kolejny niepublikowany utwór Keitha Richardsa, a właściwie, to cover (w oryginale wykonywany przez Sama Cooke’a). Do nagrania Keith zaprosił Kristi Kimsey, która uzupełniła piosenkę chórkami. Na saksofonie gra Ronnie Wood. Minusem jest fakt, że nagranie zostało dokonane na bahamskich sesjach w 1979 roku (wtedy nagrywano materiał do albumu Emotional Rescue).
EVERLASTING IS MY LOVE - utwór country, z instrumentalnym wstępem, oczywiście z wokalem Micka. Nagrany podczas pierwszego paryskiego maratonu w 1977 roku.
LIES - podejście numer dwa, inne niż na Paris Outtakes Vol.1. Jest dłuższy od poprzednika – 4:14. Także z “one, two, three, four” na początku i “one more time” na końcu. Traktowana jako wczesna wersja.
Sesje z 1977 roku miały sporo ciekawych nagrań, większość z nich nie weszła w finalny skład albumu Some Girls. Jednym z nich jest właśnie DO YOU THINK I REALLY CARE – kolejna piosenka w stylistyce country. W tamtym czasie, Stonesi próbowali dużo tworzyć w tym nurcie, jednak jedynym ich rezultatem było Far Away Eyes, który można podziwiać na oryginalnej płycie. Wrócmy do Do You Think... Ronnie Wood gra na gitarze Pedal Steel, a Ian Stewart na pianinie, dzięki czemu utwór ma swoją charakterystyczną formę. Wcześniej, piosenka była błędnie nazwana Yellow Cab. Możemy się nią delektować przez 6 minut. W 2011 roku, Stonesi postanowili dołożyć go do reedycji Some Girls, nieco poprawiając, aby brzmiał “profesjonalnie”.
WHEN THE WHIP COMES DOWN – wczesna, długa (7 minutowa) wersja, bez wokalu back-up. Mick posługuje się wczesnym tekstem, jeszcze nie pełnym, a na początku częstuje nas słowami “one, two, three, four” dając znak, że zaczynają granie. Warto zwrócić uwagę na końcówkę, w której następuje wyciszenie (być może nagranie trwało jeszcze dłużej...). Oczywiście, When The Whip nagrano w Pathe Marconi, w 1977 roku.
SHATTERED – druga, instrumentalna wersja (poprzednia na PO I), dłuższa od poprzedniej – 3:46. Nagranie przypomina oryginał (brakuje jednej gitary).
FIJ JIM - cała piosneka została napisana przez trio Jagger/Richards/Wood. Znana wcześniej jako Fiji Gin oraz Bring Your Electric Guitar. Na pianinie gra Ian Stewart. Nagrania dokonano w 1977 roku. Całość jest z wokalem Micka.
Utworem zamykając płytę jest WE HAD IT ALL, autorstwa Waylon’a Jennings’a, tutaj mamy w
wykonaniu Keitha. Trzeba przyznać, że wyszło mu to znakomicie! Nagrania dokonano w Paryżu, ale
roku 1979. Ciekawostką jest fakt, że cover znalazł się na reedycji Some Girls z 2011 roku.
Ciąg dalszy nastąpi...
Druga część cyklu MORE SOME GIRLS prezentuje kolejny album wydany przez wytwórnię Vingtone, czyli Paris Outtakes Vol.2. Materiał jest również na tym samym poziomie co jego poprzednik, po raz kolejny daje nam inne spojrzenie na opublikowany ponad 40 lat temu Some Girls. Czas trwania płyty, to niecałe 50 minut, na które składa się 9 odrzutów:
| źródło: dbboots.com |
CD otwiera dobrze znane MISS YOU, ale czy do końca jest one wszystkim znane? Oryginalne nagranie trwa 4:48, a w tym przypadku producenci oferują nam 12 minutową wersję! Mamy w niej dłuższy wstęp, nie mamy kompletnego tekstu, saksofonu i harmonijki. Stonesi bawią się w najlepsze tworząc jam session, który mógłby trwać bez końca (to samo można było powiedzieć o ponad 10 minutowym When The Whip Comes Down – to był wtedy ten czas, w którym Stonesi nagrywali wczesne, bardzo długie wersje swoich piosenek, nawet mówi się o 20 minutowej wersji Some Girls).
LET’S GO STEADY – kolejny niepublikowany utwór Keitha Richardsa, a właściwie, to cover (w oryginale wykonywany przez Sama Cooke’a). Do nagrania Keith zaprosił Kristi Kimsey, która uzupełniła piosenkę chórkami. Na saksofonie gra Ronnie Wood. Minusem jest fakt, że nagranie zostało dokonane na bahamskich sesjach w 1979 roku (wtedy nagrywano materiał do albumu Emotional Rescue).
EVERLASTING IS MY LOVE - utwór country, z instrumentalnym wstępem, oczywiście z wokalem Micka. Nagrany podczas pierwszego paryskiego maratonu w 1977 roku.
LIES - podejście numer dwa, inne niż na Paris Outtakes Vol.1. Jest dłuższy od poprzednika – 4:14. Także z “one, two, three, four” na początku i “one more time” na końcu. Traktowana jako wczesna wersja.
Sesje z 1977 roku miały sporo ciekawych nagrań, większość z nich nie weszła w finalny skład albumu Some Girls. Jednym z nich jest właśnie DO YOU THINK I REALLY CARE – kolejna piosenka w stylistyce country. W tamtym czasie, Stonesi próbowali dużo tworzyć w tym nurcie, jednak jedynym ich rezultatem było Far Away Eyes, który można podziwiać na oryginalnej płycie. Wrócmy do Do You Think... Ronnie Wood gra na gitarze Pedal Steel, a Ian Stewart na pianinie, dzięki czemu utwór ma swoją charakterystyczną formę. Wcześniej, piosenka była błędnie nazwana Yellow Cab. Możemy się nią delektować przez 6 minut. W 2011 roku, Stonesi postanowili dołożyć go do reedycji Some Girls, nieco poprawiając, aby brzmiał “profesjonalnie”.
| źródło: dbboots.com |
WHEN THE WHIP COMES DOWN – wczesna, długa (7 minutowa) wersja, bez wokalu back-up. Mick posługuje się wczesnym tekstem, jeszcze nie pełnym, a na początku częstuje nas słowami “one, two, three, four” dając znak, że zaczynają granie. Warto zwrócić uwagę na końcówkę, w której następuje wyciszenie (być może nagranie trwało jeszcze dłużej...). Oczywiście, When The Whip nagrano w Pathe Marconi, w 1977 roku.
SHATTERED – druga, instrumentalna wersja (poprzednia na PO I), dłuższa od poprzedniej – 3:46. Nagranie przypomina oryginał (brakuje jednej gitary).
FIJ JIM - cała piosneka została napisana przez trio Jagger/Richards/Wood. Znana wcześniej jako Fiji Gin oraz Bring Your Electric Guitar. Na pianinie gra Ian Stewart. Nagrania dokonano w 1977 roku. Całość jest z wokalem Micka.
Utworem zamykając płytę jest WE HAD IT ALL, autorstwa Waylon’a Jennings’a, tutaj mamy w
wykonaniu Keitha. Trzeba przyznać, że wyszło mu to znakomicie! Nagrania dokonano w Paryżu, ale
roku 1979. Ciekawostką jest fakt, że cover znalazł się na reedycji Some Girls z 2011 roku.
Ciąg dalszy nastąpi...
Komentarze
Prześlij komentarz